najemny

najemny
прил.
• корыстный
• наемный
• продажный
* * *
najemn|y
\najemnyi наёмный;

praca \najemnyа наёмный труд; wojska \najemnye наёмные войска; \najemny morderca киллер, наёмный убийца

* * *
najemni
наёмный

praca najemna — наёмный труд

wojska najemne — наёмные войска́

najemny morderca — ки́ллер, наёмный уби́йца


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "najemny" в других словарях:

  • najemny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, najemnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynajęty za umówioną zapłatę; płatny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracownik, żołnierz najemny. Najemny morderca. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • najemny — najemnyni 1. «pozostający w stosunkach najmu, wynajęty za opłatą; płatny» Robotnik najemny. 2. «wykonywany za zapłatą dla kogoś, na czyjąś rzecz» Praca najemna. 3. «przekupiony przez kogoś, zaprzedany komuś, podejmujący się za pieniądze usług… …   Słownik języka polskiego

  • jurgieltowy — jurgieltowywi 1. daw. «najemny» Wojska jurgieltowe. 2. daw. «sprzedajny» …   Słownik języka polskiego

  • kondotier — m IV, DB. a, Ms. kondotiererze; lm M. kondotiererzy, DB. ów hist. «w XIV XVI w. we Włoszech: dowódca oddziałów najemnych w służbie miast lub dworów książęcych; żołnierz najemny» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

  • lancknecht — m IV, DB. a, Ms. lancknechtchcie; lm M. lancknechtchci, DB. ów hist. «w XV i XVI w. w Niemczech: żołnierz najemny, piechur uzbrojony w pikę, halabardę i miecz» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • parobek — m III, DB. parobekbka, N. parobekbkiem; lm M. te parobekbki, ci parobekbcy (parobekbkowie), DB. parobekbków «stały lub sezonowy najemny robotnik rolny, zatrudniany dawniej w gospodarstwach bogatych chłopów i w folwarkach; także: służący we dworze …   Słownik języka polskiego

  • rataj — m I, DB. a; lm M. e, D. ów a. ratajai przestarz. «folwarczny pracownik najemny, zatrudniony głównie przy uprawie roli; parobek» …   Słownik języka polskiego

  • robotnik — m III, DB. a, N. robotnikkiem; lm M. robotnikicy, DB. ów «pracownik najemny wykonujący pracę fizyczną, nie posiadający narzędzi produkcji, utrzymujący się z płacy roboczej» Robotnik niewykwalifikowany, wykwalifikowany. Robotnik etatowy, sezonowy …   Słownik języka polskiego

  • żołdak — m III, DB. a, N. żołdakkiem; lm M. ci żołdakacy, te i, DB. ów «pogardliwie o żołnierzu dopuszczającym się czynów niezgodnych z honorem żołnierskim; dawniej: żołnierz najemny pobierający żołd» …   Słownik języka polskiego

  • fornal — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i || ów {{/stl 8}}{{stl 7}} najemny robotnik rolny w dawnych majątkach ziemskich, wykonujący prace gospodarskie końmi <niem.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kondotier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kondotiererze; lm M. kondotiererzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dowódca oddziałów najemnych, służących miastom lub dworom książęcym weWłoszech w XIV–XVI w.; żołnierz najemny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»